Defolu İnsanlar, Kuş Sesleri, Kahve Tatları, Bizi terk etmesinden korktuğumuz bazı manevi şeyler
Sevgili blogcum, Şöyle başlayalım. İnsanın defolusu olmaz. İnsanın defosu olmaz bir kere. İnsan mükemmel değildir evet. Ama mükemmel olması da gerekmez zaten. Bu insandır bu değildir diyeceğimiz bir kıstas yoktur. İnsanı insan yapan başka vasıflar vardır tabi. Ama bunlar korkarım yetersiz hissettiğimiz değil de daha çok kör kalan noktalarımız. Bu üzücü tabi. Tekamülün başlangıcı farkındalık. Yani sen gece horluyorsun diye, senin dişlerin hayallerindeki gibi muntazam değil diye, senin burnun estetik kıvrımına sahip değil diye, senin belin ince belli çay bardağı gibi değil diye, omuzların dar, kolların sıska, bakışların şehla diye defolu değilsin. Sen çayı sevmiyorsun diye, et yiyemiyorsun diye, ışıklar açık uyuyorsun diye ya da kendinde kusur gördüğün her neyse bunlar yüzünden eksilmiyorsun. Aksine sen oluyorsun. Bence bu müthiş bir şey. Biraz enerjim düştü. Sonra dedim ki kalk Şeyma gidiyoruz. Onlar öyle düşünüyor diye hiçbir şey öyle olacak değil. Birilerinin gülmesi beni hiçbir şe